علامه محمدهاشم سندى در «حیوة القلوب فى زیارة المحبوب» باب چهاردهم، فصل سوم به نقل از مولانا رحمت اللّه‏  مؤلف «مناسک حج»، و علامه شیخ ملاعلى قارى می نویسد: «زیارت مساجد و آثارى که به حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم  منسوبند، مستحب است؛ زیرا آنها واقعا آثار او هستند یا به او منسوب شده‏ اند.

همچنین گروهى از احناف، شافعى، مالکى و حنابله به استحباب زیارت آثار حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم معتقدند، به گونه‏ اى که هر چیزى به دست یا پهلوى یا قدم یا هر عضوى از اعضاى وى رسیده باشد، زیارت آن مستحب است اعم از آن سند آن ثابت شده باشد یا نسبت آن به حضرت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم مشهور به شمار بیاید. این در حالى است که درباره منزل زید بن ارقم منزل حضرت خدیجه، محل تولد حضرت فاطمه علیهاالسلام و مساجد و آثار حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم هیچ گونه اختلافى وجود ندارد. چنان‏که مطالب مزبور در ایضاح المناسک امام نووى و مناسک علامه ملاعلى قارى نیز وجود دارد.

حضرت عبداللّه‏  بن عمر هر گاه براى اداى حج می رفت، در مساجدى که حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نماز خوانده بود، براى تبرک نماز می خواند و نیز زیر درختى که حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم استراحت کرده بود، می نشست و آن را آبیارى می کرد.

در طبقات ابن سعد ذکر شده است: «رئى ابن عمر واضعا یده على المنبر»؛ حضرت عبداللّه‏  بن عمر دیده شده که دستش را روى منبر حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم گذاشته بود. نیز از حضرت امام احمد بن حنبل، بوسیدن منبر و روضه مبارک حضرت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم روایت شده است.

شیخ سمهودى در وفاء الوفا، مجلّد 2، ص 434 به نقل از فرزند امام احمد بن حنبل می فرماید: «قال عبداللّه‏  سألت ابى عن الرجل یمس منبر رسول اللّه‏ صلی الله علیه و آله و سلم و یتبرک بمسه و یقبله و یفعل بالقبر ذلک رجاء ثواب اللّه‏  تعالى قال لاباس به»؛ عبداللّه‏  فرزند امام احمد بن حنبل می گوید از پدرم پرسیدم مردى که به منبر حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به قصد تبرک دست بزند و آن را ببوسد و همین کار با روضه مبارک وى به نیت ثواب انجام دهد آیا اشکال دارد؟ فرمود: هیچ اشکال ندارد.

گفتنى است همه اصحاب مذاهب اربعه بر استحباب زیارت، هم نظرند اما ذکر روایت از امام احمد بن حنبل به عنوان شاهد بر مدّعى، بدین سبب است که ظاهرا وهابیت از او پیروى می کنند.

علامه عینى حنفى در عمدة القارى، مجلد 4، ص 607 می نویسد: استادم حافظ زین ‏الدین عراقى فرمود: «اخبرنى الحافظ ابوسعید بن العلائى قال رأیت فى کلام احمد بن حنبل قدیم، علیه خط ابن ناصر... ان الامام احمد سئل عن تقبیل قبر النبى صلی الله علیه و آله و سلم و تقبیل منبره فقال لاباس بذلک فاریناه للشیخ ابن تیمیه فصار یتعجب من ذلک و یقول عجبت احمد عندى جلیل کلامه، و قد روینا عن الامام اذ غسل قمیصا للشافعى و شرب الماء الذى غسله به و اذا کان هذا تعظیمه لاهل العلم فکیف بمقادیر الصحبة و کیف بآثار الانبیاء»؛ حافظ زین العابدین عراقى از حافظ ابوسعید بن علائى نقل می کند که من در نسخه قدیمى امام احمد بن حنبل که بر آن خط ابن ناصر نوشته شده بود دیدم از او درباره جواز بوسیدن قبر و منبر حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم پرسیده شد. او جواب داد هیچ اشکال ندارد.

سپس ما این مطلب را به شیخ ابن تیمیه نشان دادیم. آنگاه او تعجب کرد و گفت با اینکه من گفتار امام را گرامى می دارم اما تعجب می کنم. این در حالى است که ما از امام نقل کردیم هنگامى که او پیراهن امام شافعى را می شست، آب آن را براى تبرک می نوشید. وقتى به اهل علم این‏قدر احترام می کند چگونه احترام اصحاب و آثار انبیاء احترام را لازم نمی داند؟!

امام احمد بن حنبل در مسند خود نقل کرده است حضرت ابو ایوب انصارى صورت خود را روى قبر مبارک حضرت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم گذاشت، هنگامى که او را از این کار بازداشتند. او گفت: مرا واگذارید؛ زیرا صورت خود را روى سنگى نگذاشته‏ ام بلکه نزد حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آمده‏ ام.

اصحاب گرامى نیز به آثار حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم تبرک می جستند بویژه به پس مانده، آب وضو و عرق وى تبرک می جستند.

صحیح بخارى در این‏باره بابى به نام باب ما ذکر من درع النبى صلی الله علیه و آله و سلم و عصاه و سیفه و قدحه و خاتمه... نوشته است در این باب، ذکر شده است نزد حضرت عایشه چادرى که حضرت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم در آن رحلت کرده بود وجود داشت و مردم مرتب به منزل وى می آمدند و آن را زیارت می کردند. نزد حضرت عبداللّه‏  بن سلام، لیوان حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم وجود داشت که مردم پیش او آمدند و براى تبرک از آن آب می نوشیدند و بعدا همان لیوان را عمر بن عبدالعزیز براى تبرک به نزد خود نگهداشت. موهاى مبارک حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نزد ام المؤمنین ام سلمه بود که وى براى تبرک آنها را شسته و آب آنها را به بیماران می داد.

بنابراین همه آثار حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم متبرک هستند روضه مبارک وى نیز متبرک به شمار می آید.

در کتاب‏هاى شرح صحیح بخارى آمده است که از قبر امام بخارى بوى مشک می آمد به‏ گونه‏ اى که مردم، خاک قبرش را براى تبرک می بردند این در حالى بود که در آن عصر، خلفاى عباسى حاکم بودند و هیچ کس به سبب این کار بازداشت یا مواخذه نشد.