اولا:ً همة مسائل اسلامی مستقیماً در قرآن اشاره نشده است. قرآن به صورت کلی می فرماید نماز بخوانید جزئیات نماز خواندن را پیامبر بیان می فرمایند و ما هم موظفیم طبق دستور خداوند از پیامبر (ص) تبعیت کنیم. اوامر و نواهی و بیانات پیامبر (ص) تماماً از طرف خداست هر چند وحی قرآنی نباشد و اساساً فرقی بین قرآن و کلام پیامبر (ص) از این جهت نمی باشد. به هر حال ما موظف به پیروی از هر دو می باشیم.
ثانیاً: اگر مستقیاً جزئیات امامت حضرت علی (ع) در قرآن ذکر می شد این احتمال وجود داشت که دست های نابکار مخالفان موجب تحریف لفظی قرآن گردد. باتوجه کینه و دشمنی که دشمنان با اهل بیت داشتند.
ثالثاً : ما بندگان خدا هستیم و بهترین بندگان مؤمنان هستند ولی مؤمن شدن ساده نیست بلکه باید از گذرگاه های مختلف عبور کرد و ثبات قدم خود را در لغزش گاه های مختلف نشان داد. مؤمن کسی است که در مرحله های گوناگون آزمایش پیروزمندانه بیرون آمده و از لغزش و وسوسه های شیطانی برهد. این گونه قرار دادن مطالب قرآنی خود امتحانی است تا حقیقت جویان و بهانه گیران شناخته شوند
پس لازم نیست که در قرآن صراحتاً نام حضرت علی (ع) بیان شده باشد. بلکه باید در قرآن شخصیت آن عزیز را جستجو کنید.