در روایات فراوانی از اهل‌بیت سلام الله علیهم آمده که پرداخت صدقه رفع قضا و بلا میکند.از این رو ارادتمندان حضرت بقیةالله علیه السلام که سلامتی وجود مقدس آن حضرت مهم ترین آرزو و خواسته آنان است، کاملاً جا دارد که پیش و بیش از هر کس برای سلامتی آن حضرت صدقه دهند. گرچه اراده الهی بر حفظ و بقای آن آخرین ذخیره الهی قرار گرفته و خداوند خود، آن حضرت را از گزند هر گونه قضا و بلایی حفظ خواهد کرد، اما پرداخت صدقه برای سلامتی آن حضرت در واقع موجب جلب عنایات حضرت حق و حضرت بقیةالله الاعظم علیه السلام نسبت به شخص پرداخت کننده خواهد شد.
استاد بزرگ عرفان، سید بن طاووس رضوان الله تعالی علیه عبارتی در این باره چنین توصیه می فرماید:
پس در دوستی و مهر و وفا به آن بزرگوار و توجه دل و تعلق خاطر، آن گونه باش که خدا و رسول او و پدران بزرگوارش می‌خواهند و خواسته‌های حضرت او را بر نیازهای خود مقّدم دار و پیش از آن‌که برای عزیزانت صدقه دهی، برای حضرت او صدقه ده ...
محدث نوری رحمه‌الله در باب وظیفة بندگان خدا نسبت به امام علیه‌السلام فرموده‌اند: صدقه دادن به آنچه میسر است در هر زمان برای حفظ وجود مبارک امام عصر ارواحنا فداه.
استاد بزرگوار حضرت آیت‌الله حاج آقا حسن صافی اصفهانی قدس سره می‌فرمودند: هر روز قدری صدقه برای سلامتی آقا کنار بگذارید، وقتی پول آن جمع شد، گوسفندی را به نیت سلامتی امام عصر سلام الله علیه ذبح کنید و بین فقرای شیعه و متدین به آقا تقسیم کنید.
بی‌تردید وقتی با اهدای صدقه و قربانی به نیت سلامتی مولا از آن حضرت دفع بلا شد، از آن‌جا که امام محبوب‌ترین و عزیزترین عبد صالح نزد خداوند است، خداوند و خود حضرت مارا مشمول عنایات و الطاف بیش‌تری قرار خواهند داد. پس این فرصت راه‌یابی به درگاه خداوند و امام عصر روحی فداه را نباید از دست داد.
نظر بدهید
 |
محبت، اکسیری پرجاذبه است که در نهایت محبّ را به وصال محبوب خواهد رسانید. در اخباری چند از پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله به این معنا اشاراتی بلیغ شده است که فرموده ایشان از این قرار است: تو با کسی خواهی بود که او را دوستش داری؛[1] بنده با کسی است که او را دوست دارد؛[2] شخص با کسی خواهد بود که او را دوست دارد.[3]
جناب آقای گنجی[4] از قول شیخ عبدالکریم حامد[5] نقل میکند:
روزی حضرت مهدی علیه‌السلام از جناب سید عبدالکریم کفاش[6] می‌پرسند، اگر ما را نبینی، تو را چه خواهد شد؟ او در پاسخ می‌گوید: می‌میرم. حضرت به او می‌فرمایند: اگر چنین نبودی، ما را نمی‌دیدی.[7]
آری، این دلباختگی مردان حق است که راه دیدار و وصال را برای آنها هموار ساخته است.
پینوشت:
[1] عن النبی صلی الله علیه و اله: اَنْتَ مُعُ مُنً أَحًبُبًتَ؛ بحارالانوار ، ج 17، ص14.
[2] . عن النبی صلی الله علیه و اله: العُبًدْ مُعُ مُنً أحُبُّ؛ همان.
[3] . عن النبی صلی الله علیه و اله: اَلْمُرًءُ مُعُ مُنً أحُبُّ ؛ همان.
[4] . جناب آقای حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ حسین گنجی دام عزّه الشریف از مشاهیر خطبای معاصر، صاحب فضل و کمالات معنوی است که مقیم شهر مقدس قم می‌باشد.
[5] . شیخ عبد الکریم حامد از شاگردان مرحوم شیخ رجبعلی خیاط رحمه‌الله بوده است.
[6] . آقا سید عبدالکریم کفاش (پینه دوز) که نام و شهرتش آقا سید کریم محمودی بوده است. او در گوشه ای از بازار تهران به پینه دوزی و پاره دوزی مشغول بوده است. ایشان از شاگردان آیت الله مرتضی زاهد رحمه الله بوده است و در شهر ری، در جوار حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام می‌زیسته است؛ سیف اللهی، محمد حسن، آقا شیخ مرتضای زاهد ، ج 6، ص 46.
[7] . عباس موسوی مطلق، توجهات امام زمان (عج) به امام حسین (ع) و شیفتگانش، ص 44.
هر چه می خواهد دل تنگت نگو